Jest mi niezmiernie miło poinformować, że Instytut Pamięci Narodowej przekazał nieodpłatnie Powiatowej Bibliotece Publicznej wydane przez siebie książki, które wzbogaciły zbiory biblioteki.
Oto co otrzymaliśmy:
Opracowanie jest próbą całościowego przedstawienia problematyki szeroko rozumianego funkcjonowania więzienia radomskiego w okresie okupacji niemieckiej. Praca zawiera zarys historii tej instytucji do jesieni 1939 r., prezentuje okoliczności jej reaktywowania pod rządami Niemców oraz przedstawia miejsce więzienia w systemie represji.
Książka jest pierwszym wyborem źródeł historycznych do dziejów NSZZ Solidarność" Ziemia Radomska w latach 1980-1989. Zamieszczone w niej dokumenty ukazują genezęi rozwój związku zarówno w czasie jego legalnej, jak i podziemnej działalności. W publikacji wykorzystano materiały różnych ogniw Solidarności", Służby Bezpieczeństwa, Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej oraz niektórych instytucji państwa komunistycznego (np. Najwyższej Izby Kontroli, sądów).
Książka ukazuje w jak najszerszym kontekście różne przejawy aktywności społeczeństwa, które po 1945 r. zamieszkiwało tereny na obszarze między Wisłą a Pilicą. Starano się również przedstawić relacje między społeczeństwem a władzą komunistyczną, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki niepodległościowego i antykomunistycznego oporu społeczeństwa polskiego (od zbrojnego podziemia i zorganizowanej opozycji politycznej do spontanicznych przejawów sprzeciwu społecznego).
Żołnierze powojennej, tzw. drugiej konspiracji, mieli być - jak chcieli przedstawiciele komunistycznych władz PRL - skazani na zapomnienie. Propaganda przed 1989 r. ukazywała ich w negatywnym świetle, określając mianem bandytów, i odmawiając prawa do posiadania własnej, innej niż komunistyczna, wizji powojennej Polski.
Jednym z tych żołnierzy jest Aleksander Młyński „Drągal", postać budząca do dziś wśród mieszkańców regionu radomskiego skrajnie różne emocje: dla części opinii publicznej jest bohaterem, inni uważają go za bandytę. Prezentowany wybór różnorodnych dokumentów (choć w znacznej mierze wytworzonych przez aparat represji) ma - w zamierzeniu autora - pozwolić Czytelnikowi na bardziej obiektywne spojrzenie na tę postać i wyrobienie sobie własnego zdania. Pokazuje on w szerszym kontekście wydarzenia z ostatnich kilku miesięcy życia Aleksandra Młyńskiego, tropionego przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej, ormowców i żołnierzy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a także rozpracowywanego przez agenturę.
Po przejechaniu kilkunastu kilometrów z Radomia do Starachowic w kierunku południowym zobaczymy znak drogowy wskazujący, że znaleźliśmy się w Wierzbicy. Jeżeli trasę tę będziemy pokonywać autobusem, jest prawdopodobne, że drogowskaz ta przegapimy, ponieważ prywatni przewoźnicy pędzą na niej w zawrotnym tempie, jakby walczyli między sobą o pasażerów stojących na przystankach. Tuż po minięciu znaku zorientujemy się, że droga mocno skręca w prawo i prowadzi przez lekkie obniżenie terenu najpierw w dół, a następnie w górę...
Książka jest ilustrowanym zbiorem kilkudziesięciu relacji osób związanych z „Solidarnością” w województwie radomskim w latach osiemdziesiątych XX w. Pracę otwiera wstęp porządkujący główne fakty tamtego okresu, zamykają zaś biogramy autorów relacji.
